Koffie mèt .......... een letter van banket!

Nu het maken van amandelspijs zo simpel blijkt te zijn kunnen we eens verder experimenteren. Ditmaal werd het een banketletter. Gebaseerd op het recept van Janneke, zie: http://www.jannekes.nl/ . Met bladerdeeg uit de plaatselijke supermarkt. Dat verkopen ze hier, niet in de diepvries zoals in Nederland, maar in het koelvak. Ook zijn het niet de bekende bladerdeegvelletjes van 10x10 maar rollen die precies in een (grote) taartvorm passen. Voor de banketletter heb ik dus het middendeel gebruikt en daar een rol van ca. 300 gram amandelspijs ingerold. Vervolgens de letter 'J' gemaakt (een 'S' heeft meer bochten, dus daar waagde ik me maar niet aan). Bestreken met een beetje losgeklopt ei en daarna de oven in. Ongeveer 25 minuten gebakken op 200 graden en daarna bestreken met wat verwarmde (zelfgemaakte) sinaasappelmarmelade en versierd met stukjes geconfijte sinaasappel die ik al gekocht had voor een ander recept. Vanmorgen hebben we een stukje genomen. Zoals je ziet is de letter goed gevuld en niet zoals in Nederland nogal eens het geval is met 'lucht'. En dit is pure amandelspijs, geen witte bonenpuree met een kunstmatig amandelsmaakje. Mmmmmmmmm je weet niet wat je proeft. Zelfs Jan die in Nederland nooit banketstaaf at heeft zijn portie met smaak verorberd! Van het bladerdeeg dat over was heb ik nog wat hartige kaashapjes gebakken, die we gistermiddag bij een glaasje wijn soldaat hebben gemaakt!

Bezoek!

We krijgen niet zo vaak bezoek, dus toen ik afgelopen dinsdag in de keuken bezig was en even het raam uitkeek, was ik hoogst verbaasd een vreemde vogel de toegangspoort binnen te zien lopen. En daarmee beledig ik niemand, want het ging om een mannetjes fazant. Nadat meneer de tuin was binnengewandeld en ik tegen Jan riep: "Een fazant, pak je fototoestel!" kwam ook mevrouw fazant binnengestapt. Jammer genoeg was het net wat schemerig aan het worden en kon Jan natuurlijk niet al te dichtbij komen. Ook flitsen had de vogels op kunnen schrikken, dus waren de meeste foto's nogal wazig. Maar deze is toch aardig gelukt!
En dat is dan ook meteen één van de antwoorden op de vraag waarom we hier zij gaan wonen. Omdat hier de fazanten je tuin inwandelen, omdat we hier op nog geen twee minuten wandelen van huis de reeën 's morgens aan de bosrand kunnen zien, of een vos over de kale akker voor ons huis weg zien vluchten voor de jagers op een koude herfstochtend. Jammer genoeg gaat het altijd veel te snel om deze momenten op de gevoelige plaat vast te leggen. Maar die momenten zijn er dus regelmatig. De natuur, om stil van te worden!

Koffie mèt ........... gevulde speculaas

Zo tegen de Sinterklaas krijgen we trek in de traditionele bijbehorende lekkernijen. Zoals ik vorig jaar al berichtte kun je hier prima aan speculaas komen, maar gevulde speculaas.... da's een ander verhaal. Nu de meeste culinaire experimenten redelijk goed verlopen zijn de afgelopen maanden werd het dus tijd om me daar eens aan te wagen. Een recept was snel gevonden http://www.sinterklaasrecepten.com/gevuldespeculaas.php. Eerst heb ik amandelspijs gemaakt, want dat moest een paar dagen op smaak komen. Omdat onze eigen amandeloogst wat erg mager was dit jaar (welgeteld 1 amandel) heb ik maar een zakje gemalen amandelen uit de supermarkt gebruikt. Daarna heb ik speculaaskruiden gemaakt door de diverse benodigde kruiden te mengen. De ooit uit Nederland meegenomen voorraad was op, maar het blijkt verrassend simpel te zijn om het zelf te maken. De losse kruiden daarvoor hebben we eigenlijk toch altijd wel in huis. Gisteren was het dus zover en kon het recept worden uitgevoerd. Na nog even wat amandelen van hun vliesjes ontdaan te hebben voor de garnering kon de speculaas de oven in.

Het rook héérlijk toen ik drie kwartier later de koek uit de oven haalde. Vanmorgen hebben we een punt genomenbij de koffie. En ja het smaakte zoals het bedoeld was.....naar méér! Helaas is het allemaal niet zo best voor de lijn. Ik vrees dat januari een maand zal worden van water en sla.....;-))

Viande Hachée

Wij zijn echte gehakt eters. Op zijn tijd een lekker balletje met spinazie of rode kool, in de chili con carne of in de macaroni of spaghetti. Toen we nog in Nederland woonden sloegen we dan ook regelmatig een kilootje in als het in de aanbieding was bij de C1000 en vroren dat in kleine porties in. Hier is gehakt ook prima te koop, alleen vinden we de prijs veel te hoog. Standaard kost het zo rond de € 8,50 de kilo! Dus daar hebben we iets op bedacht. Ze hebben hier namelijk wel regelmatig prima rundvlees in de aanbieding voor stoofpotten voor zo tussen de 3 en 4 euro per kilo. Met een gehaktmolen draaien we daar zelf gehakt van. De kosten van de gehaktmolen heb je er op die manier al snel uit en als je 3 à 4 kilo tegelijk draait valt het in elkaar zetten en schoonmaken van de molen ook nog wel mee. Als het gehakt dan eenmaal gedraaid is wegen we zakjes af van 2 ons per stuk om in te vriezen. Ook maken we nog wat slavinken, die we invriezen. Lekker bij bloemkool of andijviestamppot!
Het is even doorwerken, maar als de vriezer dan weer gevuld is kunnen we er een hele tijd tegen!

A la banque

In Nederland bestaan ze al jaren niet meer, maar in Frankrijk kun je bijna niet zonder: een chequeboekje! Veel betalen we, net als in Nederland, met ons bankpasje, maar soms kom je er hier gewoon niet zonder cheques. Bijvoorbeeld als je de tandarts moet betalen en geen idee hebt wat hij precies gaat doen en dus ook niet weet hoe groot het te betalen bedrag zal zijn. Of als je een nieuw paspoort aanvraagt bij het Nederlands Consulaat. Of als je iets afgeleverd krijgt aan huis en nog een 'restbedrag' moet betalen. Of als je je ziekenfondspremie moet betalen of lokale belastingen......... Overboekingen zoals in Nederland zijn hier niet gebruikelijk, dus je gebruikt òf een TIP (een soort acceptgirokaart waarmee je een bedrijf of instantie machtigt het geld van je rekening af te halen), òf je laat het bedrag automatisch afschrijven (bijvoorbeeld electriciteit, water) òf je betaalt door het opsturen van een cheque. Na 5 jaar (valt mee toch?!) waren we dan ook toe aan een nieuw chequeboekje. Op een gegeven moment kregen we na het inloggen op onze rekening een boodschap in het scherm dat het bestelde boekje kon worden opgehaald bij ons bankkantoor in La Rochefoucauld. Aanvankelijk waren we van plan om daar vorige week donderdag langs te gaan, maar toen was het verschrikkelijk slecht weer. Koud, guur, striemende regen. Dus besloten we maar een dagje te wachten.Vrijdags was het aangenaam, zonnig weer. Uitstekend weer dus voor een uitstapje! Onze herinneringen aan de bank waren dat het er altijd erg druk was en dus keek ik enigszins vreemd op toen ik door het raam geen balie zag, maar een 'zitje'. Even dacht ik dat de bank was opgeheven (dat krijg je van al die berichten over banken die omvallen). Een vriendelijke meneer wenkte me echter om binnen te komen. Nadat ik kenbaar maakte dat ik een chequeboekje kwam ophalen werd ik een spreekkamer ingeloodst en kreeg ik een stoel aangeboden. Het boekje werd opgezocht en ik moest even tekenen voor ontvangst. Binnen 3 minuten stond ik weer buiten, waar Jan al was doorgelopen, omdat hij dacht dat ik wel een minuutje of twintig zoet zou zijn. Toen hij zich toevallig omdraaide was hij dan ook zeer verbaasd mij al weer zo snel buiten te zien en dacht even dat het kantoor gesloten was of zo.
Op de foto's zie je ons bankkantoor in het centrum van het stadje. De tweede foto geeft een beeld van de straat waar de bank is gelegen. Deze straat loopt door naar het kasteel. Als je goed kijkt kun je boven de daken van de huizen een stukje dak van het kasteel zien.
Het kasteel van La Rochefoucauld is een echte toeristische trekpleister. Als je er meer van wilt zien en over wilt lezen (ook in het Engels) kijk dan eens op http://www.chateau-la-rochefoucauld.com/