Alweer een jaar voorbij.....

Vanmorgen ben ik bijtijds opgestaan. Niet eerst op het gemak ontbijten maar meteen onder de douche en daarna eerst het oliebollenbeslag maken. De ingrediënten stonden al klaar op het aanrecht! Toen het beslag stond te rijzen was er alle tijd om te ontbijten. Rond een uur of elf konden we aan de koffie met oliebollen.
Dit is de 12e keer dat we Oud en Nieuw hier vieren. Als we de verhalen horen uit Nederland over vuurwerk dan wanen we ons hier bijna op een andere planeet! Er valt hier werkelijk geen enkele knal te horen. Misschien dat we vannacht om 24.00 uur in de verte wat siervuurwerk de lucht in zien gaan. In de grotere plaatsen wordt dan meestal wel wat professioneel  vuurwerk de lucht in geschoten, maar voor particulieren is er hier nauwelijks aan te komen. Voorwaar een paradijs voor vuurwerkhaters!

Alweer een jaar voorbij, wat vliegt de tijd. Het lijkt wel alsof alles steeds sneller gaat.
Rest mij  nog iedereen een spetterend 2014 toe te wensen!

Een heel goed en vooral gezond 2014!

Kruidenkastje

Na de verbouwing van de keuken moesten we nog 'iets' met de kruiden die in potjes van verschillende merken en onaanzienlijke half aangebroken zakjes zaten. Aanvankelijk was ik van plan om een kruidenrekje aan de binnenkant van een kastdeurtje te bevestigen, maar het lukte ons niet om een eenvoudig betaalbaar rekje te vinden met de juiste maten. De kruiden verhuisden dus tijdelijk naar een draadmandje dat in een hoek werd neergezet. Tot opeens hèt idee vorm kreeg. In de berging had ik een heleboel lege kruidenpotjes en met een printer en papier kun je etiketten maken in elk gewenst motief. Dus werden de potjes omgewassen en de kruiden van de lelijke oude potjes overgeheveld naar de wat meer uniformer van model zijnde nieuwe potjes. Er werden met wat melk etiketjes opgeplakt met een boerenbont motief zodat het allemaal wat meer bij de inrichting van de keuken past 'et voilà...... '

In de het keukenbuffet bevinden zich drie nissen waar de potjes mooi inpassen. Links de 'groene' kruiden en het sesam- maan- en lijnzaad dat we bij het broodbakken gebruiken, in het midden de peper, knoflook e.d. en rechts de traditionele kruiden als paprika, kerrie en nootmuskaat.

Kosten: vrijwel geen. We zijn heel tevreden met het resultaat!

Koffie mèt: Kruidkoek muffins

Er zijn van die recepten die soms al jaren bewaard worden en waar je op de een of andere manier nooit aan toekomt om ze te maken. Geen idee uit welk tijdschrift dit recept ooit is geknipt, maar het kwam vorige week 'ineens' weer tevoorschijn. Omdat koekkruiden bij deze tijd van het jaar horen, besloot ik het recept toch eens uit te proberen. Het zijn lekkere muffins geworden die naar ontbijtkoek smaken. Geen wonder dus dat ze bij Jan goed in de smaak vielen! Toen ik vroeg wat hij voor zijn verjaardag bij de koffie wilde was het antwoord 'die bruine dingen'. Even dacht ik nog dat hij chocoladebollen bedoelde, net als vorig jaar, maar nee hij bedoelde deze kruidkoek muffins. Dus werden ze afgelopen dinsdag nog een keer gebakken....

Het recept voor 12 stuks 

* 300 gram bloem, gezeefd

* 1 zakje bakpoeder

* mespunt zout

* 175 gram donkerbruine basterdsuiker

* 2 eetlepels koekkruiden

* 75 gram boter

* 5 eetlepels stroop

* 1 losgeklopt ei

* 200 ml halfvolle melk

Muffinvorm met 12 holtes ingevet (of zet er losse siliconen vormpjes in, dan komen ze gemakkelijker los!)

Oven voorverwarmen op 175 graden
Muffinvorm met bloem bestuiven. 
In grote kom bloem mengen met bakpoeder, basterdsuiker , koekkruiden en een mespunt zout.
Boter met stroop in magnetron laten smelten (niet te lang, ca. 20 seconden)
Botermengsel en ei door melk roeren.
Vloeibaar mengsel met garde door bloemmengsel kloppen.
Beslag in muffin vormpjes scheppen.
Kruidkoek muffins in het midden van de oven in ca. 20-25 bruin en gaar bakken.
Met satéprikker of breinaald controleren of ze gaar zijn. (moet er droog uitkomen)

Muffins ca. 5 minuten in de vormpjes af laten koelen, daarna uit de vorm nemen en op een rooster verder af laten koelen. Eet smakelijk!

Les Amours Blancs

Vandaag stopte er opnieuw een busje met vissen voor de deur. Ditmaal ging het om 'Amours Blancs', in het Nederlands 'graskarpers'. Het zijn ideale vissen om van ongewenste waterplanten af te komen. Een paar jaar geleden hadden we er al eens een aantal besteld die inmiddels zijn uitgegroeid tot karpers van formaat. Maar er waren er ook een paar doodgegaan, dus werd het tijd voor wat nieuwe exemplaren.Via de site van Pisciculture Cardon bestelden we dus 20 Amours Blancs. De ervaringen met deze viskweker zijn tot op heden prima. Gisteren belde hij om een afspraak te maken voor de aflevering, want het is natuurlijk wel belangrijk dat er iemand aanwezig is. Het gaat tenslotte om levende vissen.....

Jan had inmiddels een soort kooiconstructie in het meer geplaatst om te voorkomen dat de zak weg zou drijven. Door de zak in het water van het meer te plaatsen wennen de vissen alvast aan de omgevingstemperatuur. Daarna gaan er steeds wat soeplepels met water uit het meer in de zak zodat de vissen aan de samenstelling van dat water kunnen wennen. Daarna wordt de zak voorzichtig op de kant gelegd zodat de vissen weg kunnen zwemmen. En ja hoor, er is altijd een haantje de voorste.....Een paar angsthazen verstopten zich meteen in de modder maar zijn inmiddels ook aan een verkenningstocht van hun nieuwe woonomgeving begonnen.

Gerookte makreel

In Nederland hadden we de gewoonte om op vrijdag vis te eten. In het Brabantse dorp waar we toen woonden stond op die dag altijd een viskraam. Onze favoriet was gerookte makreel. Nu verkopen ze hier in Frankrijk ook wel gerookte makreel maar alleen als pakjes filet en vaak met grove peperkorrels. Dat vinden we niet zo lekker en bovendien zijn de makrelen van het formaat haring en dus niet zo vet als een echte Hollandse makreel. Op een gegeven moment stond er in op de markt in Piégut, hier niet zo ver vandaan een Hollandse viskraam. De aanvoer van makrelen was weer verzekerd en we reden 1 x per maand naar Piégut om een voorraadje te halen die we vervolgens invroren. Helaas overleed visboer Ed, veel te jong en de Belgen die zijn handel voortzetten hielden het marktgebeuren al snel voor gezien er richtten zich op snacks (fish & chips) bij kroegen. De makrelen verdwenen uit het assortiment.
Na bijna een jaar zonder makrelen begon Jan er eens over na te denken om eventueel zelf vis te gaan roken. Tijdens die speurtocht belandde hij op de site van een Nederlandse vishandel die ook gerookte makrelen naar Frankrijk blijkt te versturen. Maar eens uitproberen dus! Na wat rekenwerk bleken er, voor een optimale benutting van de verzendkosten, 14 makrelen in een doos te passen want er komt natuurlijk nog verpakkingsmateriaal bij en iets om ze koel te houden. Maandag werden ze door de vishandel op transport gesteld en vanmorgen (woensdag) vroeg om ongeveer 09.15 uur werd er op het raam getikt en stond de bezorger met de doos makrelen op het terras.
De vriezer stond al op invriesstand dus ze konden meteen de diepvries in. Voorlopig hebben we weer voor 3 1/2 maand makrelen........
Morgen komen er nog meer vissen, maar dan van het zwemmende soort voor in ons meer.

Hout!

Begin september zie je hier  veel karren met stookhout langs de wegen rijden. Ook voor ons tijd om aan de voorbereidingen voor de winter te beginnen. Inmiddels zijn we aan onze derde houtleverancier toe. De eerste overleed heel plotseling, de tweede vertrok met de noorderzon en nu bestellen we het bij een professioneel bedrijf in Rochechouart in plaats van bij een van de plaatselijke boeren die toch nooit terugbellen. Hoewel deze leverancier niet echt goedkoop is en zijn kuubjes wat aan de kleine kant is de kwaliteit van het hout verschrikkelijk goed. Nog nooit hebben we zo weinig hoeven bij te vullen en nog nooit heeft de kachel 's nachts zo heerlijk staan snorren.....
Afgelopen vrijdag, jawel vrijdag de 13e!, werd er 10 kuub afgeleverd waarna het kruien en stapelen kon beginnen. We hebben een duidelijke taakverdeling. Ik vul de kruiwagens en Jan kruit ze naar het houthok en stapelt de blokken op. Het was een wat miezerige dag, maar dat is beter dan 30 graden bij dit soort werk! Aan het eind van de middag lag er nog een stapeltje dat afgedekt onder een zeil tot zaterdag moest blijven liggen. Na de boodschappen en de koffie op zaterdagmorgen gingen we er nog even flink tegenaan en tegen het middaguur was de jaarlijkse klus geklaard. Daarna begon het te stortregenen...... We hadden onze blokjes dus tijdig op het droge....! Inmiddels is bij al die regen de temperatuur danig onderuit is gezakt zodat de eerste blokken inmiddels al zijn opgestookt! 

In de bonen

Afgelopen winter, toen de verbouwing van de keuken in volle gang was gebeurde het onvoorstelbare: Jan pakte de laatste pot zelf-ingemaakte bonen uit de berging! De oogst was vorig jaar niet optimaal geweest en dat was te merken! We waren dus weer aangewezen op kant-en klaar gekochte conserven en dat viel tegen. Onze eigen bonen zijn veel lekkerder......

Dit jaar werden er dus heel veel bonen gezaaid, want dit wilde Jan geen tweede keer laten gebeuren. De afgelopen dagen ging hij met enige regelmaat de tuin in om bonen te plukken.

Terwijl ik intussen de vaatwasser leegruimde en de keuken 'inmaak-klaar' maakte vulde de emmer zich gestaag. Eergisteren kreeg ik de opdracht om 21 weckpotten in de vaatwasser te zetten:

Na het blancheren van de bonen gaan ze in de potjes met opgekookt zout water. Daarna gaan ze een paar uur in de weckketel en kan Jan onder de boom een boek gaan lezen....... Nadat de potten zijn afgekoeld was ik ze nog even af vóór de etiketten er opgeplakt kunnen worden. Ze zien er dan zó uit: Inmiddels heeft Jan 61 potten geweckt. Vandaag komen er nog een aantal bij........

Koffie mèt: Kruimige appelkoeken

Wie denkt dat er geen lekkere dingen meer worden gebakken aux Lilas heeft het mis, maar meestal zijn het oude vertrouwde recepten waar ik al eens over geschreven heb. De overvloedige appeloogst die nu in emmers tegelijk het huis wordt binnengedragen maakten het echter aantrekkelijk eens op zoek te gaan naar nieuwe recepten. Hoewel er niet veel appels in dit recept gaan en de voorraad er dus niet hard van zal slinken wilde ik het toch eens uitproberen omdat het er zeer smakelijk uitzag. Het is een zeer eenvoudig te maken recept. Alleen het uit de vorm krijgen van de koeken was niet zo simpel als het recept wil doen geloven. Kennelijk had ik de kruimels iets tè voorzichtig aangedrukt, want één koek kwam als los zand uit de vorm gevallen en van twee koeken kwam de bovenkant er los uit. De overige drie waren wel goed. Hoewel het recept voor 10 koeken bedoeld is heb ik e.e.a. omgerekend naar 6 exemplaren omdat mijn vorm niet groter is. Vanmorgen was de smaaktest en daarvoor zijn ze glansrijk geslaagd...... Ik ga ze dus beslist vaker maken! Als je het recept ook eens wilt uitproberen klik dan hier

Tour du Limousin

Gisteren ging de Tour du Limousin van start en de eerste etappe kwam op loopafstand bij ons langs. Dus trokken we gistermiddag rond 15.00 uur naar de kruising bij Cheronnac waar de meute voorbij zou komen.
De Tour du Limousin is een internationale wielerwedstrijd waar veel prominenten aan deelnemen. Bekende namen zijn o.a. Thomas Voeckler, Yukiya Arashiro, Jérémy Roy, Christophe Riblon, Rob Ruijgh en niet te vergeten Maxime Mederel (onze 'lokale' wielerheld). In totaal doen er dit jaar 188 renners mee uit 24 landen. De enige Nederlandse ploeg die meedoet is Vacansoleil. Gelukkig konden we in de schaduw wachten op de mannen want het was gisteren bloedheet. Tijdens onze wandeltocht plakten onze schoenen zo hier en daar behoorlijk aan het asfalt vast..... Op de eerste foto zie je de kopgroep die met een noodvaart voorbijreed.

Op kleine afstand volgde het peloton...............

Het lukte me nog net om de ploegwagen van Vacansoleil op foto vast te leggen. Toen was het spektakel alweer voorbij en gingen we naar huis om via internet de uitslag te vernemen. De Zwitser Martin Elmiger won de eerste etappe. Beste Nederlander was Pim Ligthart van Vacansoleil op de 12e plaats. Vandaag rijden de mannen van Rochechouart naar Ambazac. Meer informatie over de Tour du Limousin vind je hier

Jam maken met hindernissen

Afgelopen zondag hadden we een emmer mirabellen geplukt met de bedoeling om maandag meteen met jam maken te kunnen beginnen. De mirabellen stonden dus keurig schoongemaakt in doosjes in de koelkast te wachten, maar helaas, zondagnacht klapte de aardlekschakelaar eruit omdat de vaatwasser (alweer!) kapot was. Ditmaal net buiten de garantie dus besloot Jan om zelf maar eens te kijken wat er aan de hand was. Met een vaatwasser op de rug en een prutsende man mddenin de keuken was het onmogelijk om jam te maken dus werden de bakjes met fruit maar in de vriezer gezet.....
De diagnose was snel gesteld. Het verwarmingselement was kapot. Helaas had onze favoriete Nederlandse website het onderdeel niet in de collectie omdat dit model alleen in Frankrijk was verkocht. Gelukkig vond Jan al snel een Franse website die het onderdeel op voorraad had.

  

Het onderdeel werd besteld en je kunt het geloven of niet in deze Franse augustus vakantiemaand: maandagmiddag besteld en woensdag tussen de middag werd het onderdeel al afgeleverd!  Geweldige service dus van 1001pieces! Het vervangen van het onderdeel viel gelukkig erg mee en woensdagmiddag draaide de machine weer als vanouds. Jan heeft zichzelf dus weer onmisbaar gemaakt 'aux Lilas'. Inmiddels had de mirabellenboom al weer meer rijpe vruchten geproduceerd dus donderdagmorgen kon er 3 1/2 kilo aan fruit de jam pan in. Je ziet dat het uiteindelijk toch nog goed gekomen is met de jam!

Zitkussentjes

Van mijn moeder had ik een mooie lap blauwe stof meegekregen en het plan was om daar kussenhoesjes van te maken voor de eethoek. We hebben namelijk van die houten stoelen met rieten zitting waar je, als je er lang op zit een wat pijnlijk achterwerk van krijgt. Ooit hadden we twee kussentjes gekocht, maar die hadden  al lang hun beste tijd gehad. Bovendien lagen er nog twee oude hoofdkussens en diverse oude dekbedhoezen die best hergebruikt konden worden. De afgelopen weken was het bijzonder warm weer, dus dat nodigde niet zo uit tot een naaiklus, maar vandaag was het voor de verandering niet zo heet. Van een oude dekbedhoes werden eerst 6 kussensloopjes genaaid die werden opgevuld met de vulling van de oude hoofdkussens, de twee oude, in stukken geknipte kussentjes en stroken van een andere oude dekbedhoes. Daarna werden van de blauwe stof hoesjes genaaid die aan de onderkant open zijn met een overlappende sluiting zodat ze gemakkelijk gewassen kunnen worden. Uiteindelijk bleef er een klein stukje stof over, nog net genoeg voor een tafellopertje.....

Doe mij maar een ijswater.....

We hadden onszelf een nieuwe (Amerikaanse) koelkast beloofd als de keuken klaar zou zijn. Zo een die  ijsblokjes levert en koud water tapt. Het model hadden we al uitgezocht, het was alleen nog wachten op een leuke aanbieding. Die kwam half juni dus werd de koelkast besteld. We moesten even geduld hebben want de levering werd voorziening vanaf 11 juli.....
Het proces verliep vlekkeloos. Op 10 juli ontvingen we een mail van de leverancier dat de koelkast zou worden geleverd en dat de vervoerder contact met ons op zou nemen. Dat gebeurde twee dagen later. Op de vraag of we op een verdieping woonden of op de begane grond kon ik de bezorger gerust stellen dat het begane grond was zodat hij beloofde meteen de volgende dag al te komen. Dat was vorige week vrijdag. Kun je je voorstellen, een koelkast van 120 kilo die door 1 bezorger wordt afgeleverd? Het gebeurde zonder problemen al moest de drempel van de keukendeur natuurlijk wel voorzichtig genomen worden. Daarna werd de koelkast uitgepakt. Er werd gekeken of er geen beschadigingen waren, het water werd aangesloten en de koelkast werd even getest. Bij vertrek werd de lege verpakking meegenomen. Perfecte service dus!
Omdat bij het afleveren de koelkast schuingehouden was, moesten we wel twaalf uur wachten voor we hem definitief aan konden zetten. Dat was dus afgelopen zaterdagochtend. Daarna duurde het ongeveer 12 uur voordat de eerste ijsblokjes eruit kwamen rollen. Mooi op tijd want afgelopen week werd het warm, rond de 30 graden. Komende week wordt het zelfs nóg warmer, dus wij zijn heel erg blij met onze nieuwe koelkast. Dat water met ijsblokjes zó lekker kan zijn zeg......we zijn inmiddels al helemaal verslaafd!
En onze oude koelkast? Tja die was niet kapot, alleen te klein, dus zonde om weg te gooien. Je weet maar nooit hoe handig het is om een reserveapparaat achter de hand te hebben. We hebben dus plek voor 'm gemaakt in de berging. Goed schoongemaakt mag ie nu dienen als muisvrije opbergkast voor o.a. bloem en suiker. Knappe muis die daar nu nog bij weet te komen!

Bello Bello Bello niet zo trekken alsjeblieft.....

Het voorjaar was nat en koud en dus was het enige dat goed groeide het gras. Onze grasmaaier, 10 jaar geleden gekocht bij een van de grote warenhuizen,  leek goed uit zijn winterslaap te ontwaken. Omdat Jan nog druk bezig was met de keuken mocht ik de groene sprieten te lijf. Dat doet Jan altijd denken aan het bekende liedje van Annie M.G. Schmidt uit Ja Zuster Nee Zuster: "Bello Bello Bello niet zo trekken alsjeblieft ........Waarom toch??????

Na korte tijd begon onze Bello in te houden. Jan dacht dat het de brandstoftoevoer was, dus kochten we voor een paar euro een nieuw slangetje. Daarna liep de machine weer redelijk, hoewel hij erg vaak afsloeg omdat het gras inmiddels door bleef groeien en slechts moeizaam droogde.
Het volgende probleem was dat het mes brak. Het was al niet meer in al te beste staat, dus kochten we een nieuw mes. Het volgende probleem diende zich echter al snel weer aan, een van de kabels stond op springen. Met een kroonsteentje ertussen loste Jan het probleem op, maar toen sprong de snaar....ploep....in het meer. Een nieuwe snaar was geen probleem, maar amper erom gelegd en een klein stukje gemaaid begonnen de problemen met het inhouden van de motor opnieuw.............

Toen hadden we het helemaal gehad en gingen we op zoek naar een nieuwe Bello. De vraag was of we weer voor een goedkope van een warenhuis zouden gaan of toch maar voor een iets duurdere bij "Ets" (Etablissement Robert in Rochechouart), de specialist hier in de buurt.

"Ets" had een mooie aanbieding, dus die hebben we maar meegenomen. Het is te hopen dat we er langer mee doen dan met de vorige, maar vooralsnog is Jan erg tevreden. De machine heeft meer 'power' en slaat dus minder snel af in hoger gras. Ook het snelstartsysteem lijkt wel te bevallen. Het enige minpuntje is dat je niet kunt maaien zonder de opvangbak, dat kon bij de oude wel. Dat betekent dat als het gras zo hoog staat als vorige week je iedere keer de bak moet legen. Misschien moeten we dus nog investeren in een mulching kit. Als we het gras wat korter kunnen houden is het probleem natuurlijk een stuk minder......

De oude Bello is inmiddels afgevoerd naar de déchetterie. Een blik op de machine in de kofferbak deed de beheerder grappen dat we voor reparatie op de verkeerde plek waren......en dat die Engelsen en Nederlanders hun machines veel te hard lieten werken.................

Het liedje uit Ja Zuster Nee Zuster vind je hier

Strijkdeken

Nu de naaimachine toch op tafel staat meteen een andere achterstallige klus gedaan: Een strijkdeken gemaakt. Strijken doe ik niet zoveel omdat we meestal joggingbroeken en t-shirts of fleece-truien dragen. Maar soms ontkom je er niet aan. Zo drogen gestreken theedoeken toch echt wel beter af en zien ze er na een droogbeurt in de machine vaak er verfomfaaid uit zodat ze niet bepaald een sieraad in de keuken zijn.....
Bij het verbouwen van de bijkeuken had ik bedacht om alle strijkplanken weg te gooien en te gaan strijken op de plank boven de wasmachine en droger. Daar moet dan natuurlijk wel een strijkdeken op om de plank te beschermen. Daarvoor heb ik twee oude kussenslopen uit elkaar getornd en als een soort langwerpig dekbedhoesje weer aan elkaar gezet. Met een langwerpig stuk molton van de Intermarché ertussen vormen ze nu een strijkdeken. Voorlopig laat ik de molton even los erin zitten zodat de hoes gemakkelijk gewassen en vervangen kan worden (kussenslopen genoeg!), maar mocht in de praktijk blijken dat het erg gaat schuiven tijdens het strijken dan kan ik de moltonlaag altijd nog vastzetten aan de hoes. De volgende klus zit alweer in het hoofd. Daarover later!

Jeugdtrauma: Handwerkles

Iedereen denkt waarschijnlijk dat ik, net als Jan, erg handig ben, maar niets is minder waar. Hier zit een diepgeworteld jeugdtrauma aan vast: de handwerkles van de lagere school. In tegenstelling tot mijn nichtjes die bij de nonnetjes op school zaten en de mooiste borduurwerkjes mochten produceren zat ik op de openbare lagere school te zuchten boven een vies - zeepgroen - katoenen breiwerkje. Pas als je tich centimeter foutloos, regelmatig breiwerk had geproduceerd mocht je iets 'moois' gaan breien. Mijn breiwerkje werd wel steeds langer en langer, maar smoezelig, scheef en onregelmatig.......
Als naaiwerkje mochten we een groen tuinbroekje fabriceren voor een peuter. Alweer groen, kregen ze zeker gratis of zo?! Bovendien wat moest ik als 10/11-jarig meisje met een peuterbroekje? Veel klasgenootjes hadden nog wel een broertje of zusje in die leeftijd, maar ik niet. De beste herinnering bewaar ik nog aan een geborduurd speldenkussen. Dat was tenminste een leuk moederdagcadeautje. Ik geloof dat mijn moeder 'm nog altijd heeft.
Na het verlaten van de lagere school werd er dus slechts zeer sporadisch gebreid of genaaid. Breien was ik op een gegeven moment toch nog wel aardig gaan leren, maar naaien was aan mij niet besteed. Toch heb ik jaren geleden een naaimachine gekocht. Vrijwel ongebruikt verhuisde hij mee naar Frankrijk. En nu, mocht-ie, voor het eerst sinds de verhuizing 7 jaar geleden, uit de kast! Onder het aanrecht had ik immers gordijntjes gepland. Met mijn handige moeder en schoonmoeder  op 900 km afstand moest ik er toch echt zelf aan geloven...... Om niet meteen de mooie lap stof te verprutsen die we hebben meegenomen uit Nederland besloot ik om eerst een oude dekbedhoes te gebruiken om het werken met de naaimachine weer een beetje in de vingers te krijgen.
Eerlijk is eerlijk: Er vielen wat lelijke woorden want hoe onhandig kunnen ze zo'n   naaimachine maken om de draad goed naar de naald geleid te krijgen..... Mijn dikke worstvingers kregen het niet voor elkaar om de draad vanuit de 'hefboom' omlaag te trekken. Uiteindelijk loste een pincet het probleem op...... Vervolgens was het tobben om de draad door de naald te krijgen, dat krijg je met 50+ ogen en worstvingers, maar het is toch gelukt......En voorwaar voor iemand met een jeugdtrauma die al zeker meer dan 20 jaar niet heeft genaaid ziet het er toch niet onaardig uit. Straks ga ik het nog leuk vinden........LOL
Zoals gezegd, het is een kladversie, de definitieve gordijnen bestaan uit een klein ruitje. Dat gaat wat minder makkelijk 'scheef' met knippen en naaien. Maar vooralsnog ben ik al erg blij dat het toch ergens op lijkt........

(Lees)voer

Zondag 2 juni reisden we af voor een kort bezoekje aan Nederland. Daar zijn we bij onze moeders langs. geweest en hebben we de noodzakelijke boodschappen gedaan. De voorraad pindakaas, hagelslag en fritessaus was tot vrijwel 0 geslonken en kon dus wel wat aanvulling gebruiken. Verder werd er kleding aangeschaft, vooral joggingbroeken, want 'nette' kleren zijn we hier toch niet nut. Ook ging er een stapel leesvoer (4 tassen!) mee terug naar Frankrijk (Trudy bedankt!). 
Mocht het ooit nog zomer worden dan kunnen we in onze luie stoelen onder de lindeboom lekker lezen! Vandaag is het weliswaar lekker warm weer al laat de zon zich nauwelijks zien, maar morgen wordt er opnieuw een koude dag met regen verwacht. 
Van ons mag de zomer nu eindelijk wel eens beginnen, het mooie weer dat we in Nederland hadden vorige week smaakt naar méér.........

Plankjes en rekjes

De afgelopen week is er opnieuw geklust in de keuken. Er werd een lepelrek opgehangen en een handdoekenrekje. Onder het aanrecht zijn nieuwe opbergbakken geplaatst en ingeruimd en er zijn nog wat plankjes opgehangen. Dat laatste had nog wat voeten in aarde omdat een aantal plankjes op maat moesten worden gemaakt rond de koof bij de waterleiding. Dat zagen moest buiten gebeuren. Nu regende het de afgelopen week vrijwel de gehele tijd, dus dat klusje liep even wat vertraging op. Maar gisteren was het dan eindelijk droog en kon ook het hoekje boven de koffiemachines worden afgemaakt, Nu moeten we alleen nog een rek voor de keukenrol/huishoudfolie/aluminiumfolie zien te vinden dat precies past onder een van de kastjes. Er moet nog gordijnstof worden gekocht voor de ramen en voor onder het aanrecht (en uiteraard moeten die gordijnen dan ook nog op maat worden gemaakt). Verder is het de bedoeling dat de frontjes van de kastjes nog geverfd worden en moeten we nog iets verzinnen om de kruidenverzameling in op te bergen. Maar het komt goed. De keuken is al druk in gebruik. De eerste appeltaart is alweer gebakken en verorberd en er liggen weer broodjes Bao-Pao in de vriezer!

Aujourd'hui: Jour J!

Gisteravond sprak Jan de gedenkwaardige woorden: Als alles meezit is het morgen Jour J. Ofwel de dag dat de spoelbak en de kraan weer aangesloten zouden worden. Dus je begrijpt dat ik hard heb geduimd dat alles mee zou zitten...... Ik had er na 4 1/2 maand kamperen in eigen huis meer dan genoeg van! Gelukkig zat het allemaal redelijk mee vandaag. Vóór de lunch had Jan de afvoer van de spoelbak aangesloten en gecontroleerd of er nergens een lek zat. Dat bleek op een klein probleempje na, dat binnen een paar minuten hersteld kon worden , allemaal in orde. Na de lunch kon de kraan worden geïnstalleerd. Uiteraard moest het water hiervoor worden afgesloten en hielden we even de adem in toen de druk weer terugkwam, maar het bleef allemaal droog onder het aanrecht. Vanaf vandaag hebben we dus weer gewoon een aanrecht! Nu kan de rest van de keuken worden ingericht. Morgen mag de vaatwasser terug naar zijn oude plekje in de keuken. Dan maar hopen dat ook die aansluiting en afvoer in orde is. Daarna moet er nog een kastje worden opgehangen en uiteraard de nodige accessoires zoals zeepbakje, handdoekenrekje enz. enz. Het is dus allemaal nog niet af maar we zijn een heel eind op de goede weg!

Vorderingen!

De afgelopen week is er weer hard gewerkt in de keuken. Er werden kastjes opgehangen en teruggezet. Veel spullen werden afgewassen en daarna weer op hun oude vertrouwde plekje opgeborgen. Kortom deze week is de wanhopige uitroep "Ik ben alles kwijt", al een stuk minder vaak gehoord. Er zijn zelfs alweer bruine bolletjes gebakken hetgeen het humeur van Jan ten goede kwam. Inmiddels hebben we een mooie spoelbak gekocht bij mr. Bricolage en je begrijpt dat we onze lol niet opkonden toen we tot de ontdekking kwamen dat deze in Nederland wordt aangeboden voor 'slechts' 355 euro terwijl wij er 139 euro voor hebben betaald. Ook voor de kraan lijken we goede zaken te hebben gedaan. De slechte ervaringen met de goedkope kranen in de badkamer deden me verzuchten dat ik liever een Grohe kraan had. Daar hadden we in Nederland goede ervaringen mee. Een beetje zoeken op internet leverde een mooi model op met een losse 'broes'. Hier in Frankrijk zou die 260 moeten kosten, in Nederland 160 euro, maar in Duitsland konden we dezelfde kraan kopen voor 143 euro INCLUSIEF verzendkosten. We hoefden dus de deur niet uit, hadden geen benzine- en/of parkeerkosten en waren toch nog goedkoper uit! Het werkblad was een verhaal apart. Het moest 2 meter 52 worden en dat past maar net in onze auto. Gelukkig hadden we in Cussac een werkblad gezien dat ons wel wat leek en dat is binnendoor een kwartiertje rijden. Vorige week kregen we een brief dat de winkel vandaag (Hemelvaartsdag) open zou zijn en dat er op de klantenkaart extra korting te verdienen viel. Dat kwam dus mooi uit! Vanmorgen zijn we het blad gaan halen en kregen we bij de kassa 12 euro bijgeschreven op onze Carte de Fidélité. Die kunnen we vanaf morgen weer besteden. Aangezien we nog lang niet klaar zijn met de verbouwing zullen we daar vast wel een bestemming voor vinden! Het blad ligt nu even provisorisch en veilig in plastic verpakt op zijn plek. Morgen gaat Jan weer verder!

Uitgevloerd.....

De afgelopen dagen heeft Jan hard gewerkt aan de vloer in de keuken. Voor ons allebei een periode van afzien! Jan zat in de meest onhandige standjes op zijn knieën om de tegels te plakken en had dus spierpijn overal. Voor mij was het vooral afzien omdat de badkamer nauwelijks bereikbaar was (geen warm water) en de bijkeuken alleen via het terras (koffie en thee, wasmachine en vaatwasser.). Het mag een wonder heten dat er geen serviesgoed gesneuveld is bij het transporteren van en naar de vaatwasser. Ik ging alleen per ongeluk op één van de tegels staan toen die nog niet geplakt was (schaam, schaam) waardoor er nu een flinterdunne scheur inzit......oeps!  Je begrijpt dat Jan even niet zo blij met me was.... Nu nog wachten tot de voegen zijn opgedroogd en dan kan de vriezer op z'n plek en de buffetkasten. Daar kan een heleboel losse troep in zodat we weer een beetje leefruimte krijgen in de woonkamer waar nu alles ingestouwd staat.
Ook het fornuis kan vanmiddag op z'n plek. Daarna kan gewerkt worden aan een aanrecht en gootsteen. De keuken is dus nog lang niet klaar, maar al wel een heel eind op de goede weg!

Een doos voor een doos

Omdat mijn rug niet altijd wil wat ik wil, probeer ik het me bij sommige klussen maar een beetje gemakkelijker te maken. Daarom stond naast de droogparasol een serveerwagen waar ik de wasmand op kon zetten zodat ik niet steeds voor ieder stukje was hoefde te bukken. Dat werkte prima, tot de serveerwagen het na jaren trouwe dienst voor gezien hield en doorzakte. Er moest dus een andere oplossing gezocht worden. De mogelijkheden passeerden in gedachten de revue, een tafeltje, een nieuwe serveerwagen of wellicht nog iets anders? Opeens bedacht ik me dat het wel erg handig zou zijn als het niet alleen iets was om de wasmand en de knijpers op te zetten bij het ophangen van de was, maar dat het ook fijn zou zijn om de wasmand en knijpers erin op te kunnen bergen. Scheelt een hoop vieze knijpers na een regenbui en wegwaaiende halflege knijperbakken als het stormt......
Dus bedacht ik dat zo'n 'doos' zoals ze bij de Aldi in de lente altijd een keer verkopen wel handig zou kunnen zijn. We hebben er twee op het terras staan waar we lege bloempotten e.d. in bewaren. Het was dus wachten op de jaarlijkse aanbieding. Afgelopen zaterdag was het zover en gingen we op weg om een doos te kopen voor deze doos.......

Dat ziet er zo weer keurig uit toch? En je ziet de wasmand & knijpers passen er ruim in.....

Plafond en verlichting

Inmiddels zit het nieuwe plafond erin! Het zijn PVC schroten geworden net als in de badkamer en de bijkeuken. Die zijn gemakkelijk schoon te maken en goedkoop en worden in een lengte van 2 meter 60 verkocht. Het breedste deel van de keuken is ongeveer 2 meter 50 m, dus dat betekende bovendien weinig afval. Het meeste werk was het pas maken van alle 'rare' stukken rond de electriciteits dozen en de deuromlijstingen, maar verder ging het allemaal redelijk vlot, hoewel Jan enorm veel spierpijn had aan het eind van de klus. Trapje op, trapje af, trapje op, trapje af.......
Intussen hadden we ook verlichting aangeschaft. We waren het er snel over eens dat het een goedkope oplossing moest worden, niet alleen qua aanschaf, maar vooral ook qua energieverbruik en dat er wel véél licht uit moest komen. In de oude keuken hing een TL balk waar we eigenlijk best tevreden over waren, maar dat ding zag er niet uit. Twee kale TL-buizen, die, als je probeerde ze schoon te maken meteen uit het armatuur donderden. Het werd dus weer TL-verlichting, alleen ditmaal wel met een kunststof kap. Hoewel er goedkopere varianten bestaan dan deze, wilde mijn oog toch ook nog wel wat. Na een paar weken rondgekeken te hebben en geen mooiere/goedkopere gevonden te hebben besloten we dan toch maar om deze te kopen. Jan heeft 'm meteen aangesloten en we zijn heel tevreden.
Volgende klus is het ophangen van de kastjes want Jan wil zo min mogelijk risico lopen van beschadigingen op zijn nog te leggen tegelvloer. Bovendien moet daarvoor de keuken helemaal leeg en zullen we eerst een beetje ruimte moeten creëren in de woonkamer en de studeerkamer waar nu de meeste troep staat opgeslagen.

Geen snoer meer op de vloer!

Inmiddels zijn we weer een etappe verder. Het paasweekend werd besteed aan het aanpassen van de groepenkast. Daarin zaten van oudsher een aantal zaken die Jan niet bevielen en met passen en meten kon e.e.a. worden aangepast en kwam er een groep vrij die hij in de keuken nog goed kon gebruiken. Daarna moesten er nieuwe leidingen worden aangelegd en nieuwe bedrading worden getrokken. Alles volgens de Franse normen die niet helemaal gelijk zijn aan de Nederlandse, dus dat was af en toe even checken of het allemaal wel mocht wat we hadden bedacht.
Daarna konden de stopcontacten worden aangelegd. We hebben maar liefst 16 stopcontacten in het nieuwe deel van de keuken gepland:  2 bij de deur (vriezer + stofzuiger), 4 boven het werkblad (diverse apparatuur), 2 onder het werkblad (koelkast + vaatwasser), 2 naast het fornuis (staafmixer e.d.), 2 in het kastje van de afzuigkap en 4 bij ons koffiehoekje (waterkoker, koffiezetter, senseo). In het reeds verbouwde gedeelte hadden we er ook al 4 (magnetron, verwarming badkamer en BBM). Hoewel de keuken nog lang niet af is is het al een hele luxe dat alle snoeren nu van de vloer zijn en we weer 'gewoon' stroom hebben. Ook het lichtknopje is weer functioneel. Het lopen in de keuken is ook een stuk veiliger nu want de verlengsnoeren krulden af en toe vervaarlijk om! De volgende etappe is het plafond waarbij bovenstaande 'spin' van electriciteitsbuizen meteen wordt weggewerkt. Wordt vervolgd!
.

Weer een stapje verder: water!

Een week verstreken sinds het laatste bericht en deze week heeft Jan de waterleiding aangelegd. Hier zie je het stuk dat straks onder het aanrechtblad verdwijnt. Er is meteen rekening gehouden met een aansluiting voor de vaatwasmachine en de koelkast en Jan heeft ook meteen een nieuwe aansluiting voor een buitenkraan gemaakt die dan 's winters gemakkelijk vanuit huis af te sluiten is. Gisterochtend was het een spannend moment want toen moest de nieuwe waterleiding gekoppeld worden aan de oude. Gespannen hielden we de adem in of er niet opeens water zou beginnen te spuiten, maar dat viel mee. Slecht één knelkoppeling lekte een beetje, alle gesoldeerde aansluitingen waren goed. Gelukkig zat de lekkende koppeling ná het afsluitkraantje van de buitenkraan zodat niet opnieuw de gehele watertoevoer afgesloten hoefde te worden om het probleem op te lossen. Inmiddels lijkt het probleem opgelost en kan Jan op naar de volgende etappe: de elektrische leidingen. Wordt vervolgd.

Wit-Geel

Het vordert langzaam in de keuken. Het probleem is dat je tijdens een verbouwing in een oude woning vaak van het een in het ander belandt. Omdat Jan wat leuke 'verrassingen' was tegengekomen in de elektrische bedrading vertrouwde hij het nu helemaal niet meer en wilde hij voor het betegelen van bovenstaande muur eerst maar eens kijken hoe het met de aansluiting van de buitenlamp zat...... Dat bleek inderdaad ook helemaal fout te zijn, dus heeft hij een nieuw gat geboord, een kabelgoot in de buitengevel gefreesd, nieuwe buis met bedrading erin,  vervolgens weer dichtgesmeerd, de gevel weer bijgeschilderd en pas toen kon hij aan de laatste muur beginnen........dan ben je dus zo weer 3 à 4 dagen verder!

Aanvankelijk was het mijn bedoeling om deze muur gewoon te schilderen in okergeel. Maar Jan wilde tegels. Dus gingen we op zoek naar gele tegels van 15 x 15. Die zijn hier  verschrikkelijk duur en bijna niet te krijgen. Al zoekende ontwikkelde zich dus plan "B". Als we er niet in slaagden om 5 doosjes geel te vinden dan zouden we met 1 of 2 doosjes aangevuld met witte tegels wel iets verzinnen. Uiteindelijk kwamen we met 2 doosjes gele tegels uit Bordeaux thuis vorige maand.  Dit is het eerste deel van de "creatieve" oplossing. Nog 1 muur te gaan.........

Dagje Bordeaux

De afgelopen week is er niet hard geklust. Ten eerste was het prachtig weer, dus tijd om even te genieten met een boek op het terras en ten tweede stond er een bezoekje aan Bordeaux gepland om een nieuw paspoort aan te vragen. Omdat er tegenwoordig vingerafdrukken moeten worden genomen wilde Jan niet het risico lopen om met zwaar versleten vingertoppen te verschijnen en het risico te lopen onverrichterzake teruggestuurd te worden. Afgelopen donderdag was het dus zover. Een zonnige, maar koude ochtend. We vertrokken om halfacht 's morgens en waren rond halftien in Bordeaux waar we de auto parkeerden in een grote parkeergarage onder de Place de la Bourse waar het consulaat gevestigd is in een kantoorruimte in het statige gebouw dat je hierboven ziet. We begonnen met een wandeling van ca. 20 minuten naar de fotograaf die instructies heeft voor het maken van de juiste pasfoto's voor een Nederlands paspoort. De eisen voor een Frans paspoort zijn namelijk niet dezelfde, dus kun je niet naar een willekeurige fotograaf gaan. Het was niet druk en de meneer is supersnel dus nog geen 10 minuten later stonden we alweer buiten met onze brilloze hoofden vereeuwigd op een stukje papier. Op ons gemak liepen we de 20 minuten weer terug richting consulaat. Stom genoeg was ik het precieze adres vergeten mee te nemen...... Gelukkig vonden we de ingang toch nog vrij snel. Daar wachtte ons een onplezierige verrassing want de lift bleek defect te zijn en het consulaat bevindt zich op de derde verdieping.......

Dapper begonnen we dus aan de klim. De eerste verdieping bleek echter als verdieping 0 te worden aangeduid zodat we in werkelijkheid dus nog een verdieping hoger moesten dan we aanvankelijk dachten en je wilt niet weten hoe hoog de verdiepingen zijn in zo'n oud gebouw..... Maar goed we kwamen uiteindelijk boven en konden in de gang even uithijgen op een paar stoeltjes. Om precies elf uur waren we aan de beurt. Gelukkig hadden we alles bij ons: pasfoto's, aanvraagformulier, oude paspoorten en het vingerafdruk inscannen verliep zonder problemen. Na een halfuurtje stonden we weer buiten. Als het goed is ontvangen we de nieuwe paspoorten binnenkort aangetekend thuis!
Het was overigens de laatste keer dat we naar Bordeaux konden voor een nieuw paspoort. De volgende keer moeten we helemaal naar Parijs........

Inmiddels was het bijna lunchtijd geworden dus gingen we op weg naar Eurasie waar we ons tegoed deden aan een lunchmenuutje. Na het laven en lurken deden we nog wat inkopen in de bijbehorende toko. Een nieuwe wok en diverse kruiden, waaronder gemalen cardemom wat hier verder lastig te krijgen is. 

Daarna was het tijd om langs de Ikea te gaan om wat dingetjes voor de keuken te bekijken en inspiratie op te doen. Het was er barstende druk en we moesten echt zoeken naar een parkeerplekje, hetgeen in Frankrijk toch maar zelden het geval is. Crisis? Waar? Nadat we zo ongeveer de gehele Ikea hadden doorkruist en we onze voeten behoorlijk begonnen te voelen kwamen we uiteindelijk, zonder aankoop, bij het bordje uitgang......

Omdat Leroy Merlin (grote bouwmarkt) tegenover de Ikea zit en we onze auto daar vlakbij hadden geparkeerd toch ook nog maar even die winkel in voor diverse zaken. Helaas hadden ze niet de zeskantige lampjes die we zochten, niet de spoelbak die we zochten, niet de rode betonverf, geen 5 doosjes gele tegels maar slechts 2 (die we overigens wel gekocht hebben omdat we als plan B inmiddels een creatieve oplossing hebben bedacht) en ook niet de witte plankjes die ik zocht, maar wel iets dat als alternatief bruikbaar is, dus gingen we toch niet helemaal onverrichter zake naar huis..............Eenmaal thuisgekomen voelden we onze benen nog steeds, maar na een neutje ging het gelukkig al een stuk beter.......

Twee muren getegeld....

Twee weken na het plakken van de eerste tegel zijn er twee muren klaar. Vooral het gepruts van de randstukken en de 'rare' stukken rond de luchtkokers nemen altijd veel tijd in beslag. Jan is niet helemaal tevreden, maar persoonlijk vind ik het een hele verbetering! In ieder geval kan de afzuigkap weer op z'n plek en het bijbehorende kastje. Dat scheelt alweer wat ruimte in de studeerkamer waar alles staat weggestouwd. De laatste muur bij het raam zal ook nog wel wat problemen geven. Vanmorgen heeft Jan het oude vies groen geverfde luchtrooster verwijderd, nu maar hopen dat er ergens een 'passend' nieuw exemplaar te koop is. Het blijft behelpen met de Franse Brico's. Zo loop ik al een tijdje te kijken naar 2 witte plankjes met aan één kant een afgeronde rand Bij de Bricomarché in Cussac hebben ze er 1, al wéken......... Die koop ik natuurlijk niet, want de ervaring leert dat het product daarna waarschijnlijk nooit meer wordt aangevuld en zit ik met 1 zo'n ding terwijl er nooit een identiek exemplaar bij te krijgen valt..... De winkel die er 2 in voorraad heeft is dus de winnaar en mag ze leveren......

Als er één tegeltje geplakt is volgen er meer......

De afgelopen dagen heeft Jan hard gewerkt om de muren stof- en vetvrij te maken en de ergste oneffenheden weg te werken. Vanmorgen was het dan zover. De primer kon worden aangebracht en na een paar uur drogen kon het tegelen beginnen. Een gedenkwaardig moment. De wederopbouw is begonnen. Inmiddels heeft de noeste werker 4 rijtjes tegels geplakt..... we komen er wel! Ook voor de keuken hebben we gekozen voor eenvoudige witte tegeltjes van 15 x 15. Die zijn lekker neutraal en lekker goedkoop, goed voor ons budget dus ;-)